Wij willen onze pups een zo goed mogelijke start geven en dat begint bij de ouders. De ouders zullen uitgebreid getest zijn op erfelijke afwijkingen voordat ze mogen daten. Wij doen er alles aan om onze pups een superstart te geven.
Socialisatie bij ons
Een goede socialisatie vinden wij heel belangrijk. Onze pups worden bij ons in huis geboren en ze groeien op in onze woonkamer, zodat ze op een rustige manier aan alle huiselijke beslommeringen kunnen wennen. Ze zullen meerdere keren per dag opgepakt worden en liefdevolle aandacht krijgen. Natuurlijk zullen ze met zorg gesocialiseerd worden, waarbij het belang van ieder afzonderlijk pupje voorop staat. Op die manier zullen het gelukkige, vrolijke en stabiele pups zijn, die samen met hun nieuwe gezinnetjes mooie nieuwe herinneringen kunnen gaan maken.
De eerste weken: de neonatale fase
Onze pups worden bij ons in huis geboren en de eerste weken verblijven ze in een voor de gelegenheid ingerichte kraamkamer, waar de moederhond rustig en prikkelarm kan moederen. In deze periode zijn de oogjes en oortjes van de pups nog gesloten; alles gaat in het begin op gevoel (en dan vooral warmte en aanraking) en geur. Van nature is dit een periode waarin de moederhond de pups nauwelijks alleen wil laten. In deze periode staan rust, hechting en geborgenheid centraal.
De primaire socialisatiefase
Nadat de oogjes en de oortjes van de pups open zijn gegaan, verhuizen de werpkist en de pups naar onze woonkamer, zodat ze op een rustige manier in hun vertrouwde werpkist aan alle huiselijke beslommeringen kunnen wennen. De pups zijn dan ongeveer 3 weken oud en krijgen steeds meer interesse in hun nestgenootjes en de wereld om zich heen. De fase die nu aanbreekt wordt ook wel de eerste socialisatie fase genoemd.
Bij aanvang van deze periode kennen de pups eigenlijk nog nauwelijks angst en hun hersenen zijn nu een soort spons: de wil om te leren is enorm. Nu kunnen ze op een prettige manier wennen aan de stofzuiger, de TV, een radio, enz. Ook spelen we een CD af waarop allerlei veel en minder vaak voorkomende geluiden staan, die wij aanvankelijk zachtjes zullen afdraaien en naar verloop van tijd harder.
Rond de leeftijd van 3 tot 4 weken gaan we hun leefwereld vergroten, de eerste stap hierin is het plaatsen van een ren (om de werpkist heen). Ook zal er iedere dag een nieuw speeltje, nieuw object, nieuwe mensen en/of een nieuwe ervaring voor hen zijn. Denk hierbij aan borstelen met een zachte(!) borstel, nageltjes knippen, een tuigje aankrijgen en als ze iets ouder zijn een ritje in de auto en een winkelbezoek. Echt schrikken doen de pups in het grootste gedeelte van deze periode nog niet, maar natuurlijk houden we altijd rekening met wat iedere individuele pup op dat moment aankan: een situatie mag best heel even spannend zijn, maar nooit beangstigend of langere tijd duren. Door de pups nu te leren dat nieuwe dingen niet bedreigend zijn, zullen ze als volwassen hond ook meer openstaan voor nieuwe situaties. Ook in deze periode blijft rust overigens een heel belangrijk basisgegeven. Dit moet ook een heel hondenleven lang zo blijven!
Als een pup ongeveer 8 weken oud is, maakt het de eerste angstfase door, doorgaans is deze van korte duur. Wat de ene dag nog heel gewoon was, kan de volgende dag angstaanjagend zijn. Dit is een natuurlijk en gezond mechanisme en kan in de natuur zelfs van levensbelang zijn. Het moment, de intensiteit en de duur verschilt per pup. Het brein leert nog om gevaar in te schatten en iedere pup leert net even anders. Deze angstfase maakt een pup nog bij ons door.
Manding
We leren de pups dat mensen leuk zijn en dat sociale interactie met mensen aandacht en liefde oplevert. En natuurlijk is interactie geen one way street, daarom leren we de pups om rustig om aandacht te vragen als ze die willen krijgen, het zogenaamde “manding” (als dit ook later consequent volgehouden wordt, zal een pup minder snel tegen iemand opspringen om aandacht te trekken). Dit houdt in dat een pup of hond pas aandacht krijgt als hij bij degene gaat zitten van wie hij aandacht wil en deze persoon aankijkt. Op die manier krijgt de pup ook een “stem” en kan hij of zij op een prettige manier aandacht vragen. Zo kan de pup een fijne, positieve reactie van en interactie met mensen krijgen, want het is zo belangrijk om gehoord te worden en omgekeerd: niets is zo frustrerend als niet begrepen te worden en daarvoor genegeerd of bestraft te worden.
Zelfvertrouwen
Onze pups zullen natuurlijk veel aandacht krijgen en liefdevol gesocialiseerd worden, waarbij het belang van ieder afzonderlijk pupje voorop staat. Ook bouwen we aan hun zelfvertrouwen en leren we ze om zelfstandig na te denken. Dit doen we bijvoorbeeld door een fysiek haalbaar, maar mentaal uitdagend obstakel neer te zetten tussen waar de pup op dat moment is en waar hij heel graag naartoe wil. Door ze niet te helpen, maar wel heel dicht in de buurt te blijven om mentale steun te bieden, wordt hun probleemoplossend vermogen en zelfvertrouwen vergroot. En dat is van groot belang voor een pup om zich staande te kunnen houden in de drukke wereld van tegenwoordig. Op deze manier zullen het gelukkige, vrolijke en stabiele pups zijn, die samen met hun nieuwe gezinnetjes mooie nieuwe herinneringen kunnen gaan maken.
De pups worden door ons toegewezen, om een zo goed mogelijke match te maken tussen de pup en zijn toekomstige familie: we hebben de gezinnen dan 2 keer gezien (en daarvoor ook al gesproken); we hebben een beeld van de dynamiek in het gezin; we hebben een inschatting kunnen maken van welke pup het beste in welk gezin past en we kennen de pups dan natuurlijk al minimaal 7 weken.
Als jullie pup mee naar huis mag
Wanneer de pups naar hun forever home gaan, zijn ze ongeveer 9 weken oud en zitten nog in de eerste socialisatiefase. Ze zijn dan in het bezit van een Europees paspoortje; ze zijn dan gechipt en nagekeken door een dierenarts. Natuurlijk zijn ze naar behoren ontwormd en gevaccineerd. Verder krijgen jullie het volgende mee: het koopcontract dat zowel door ons als door jullie ondertekend is; het voer dat ze gewend zijn om te eten voor de eerste periode; jullie pup krijgt een tuigje om met een riempje zodat jullie onderweg naar huis even veilig een pitstop kunnen maken (en het tuigje is ook nog geschikt voor de eerste tijd bij jullie). Daarnaast krijgen ze een swag bag mee om jullie en jullie puppy samen de best mogelijke start te geven. Hierin zit onder andere een dekentje en een knuffel met nestgeur, iets lekkers en iets om op te kauwen voor jullie pupje en voor jullie interessante informatie.
Vertrouwen: de basis van iedere relatie
Dan is het de taak van het nieuwe baasje om de socialisatie op een kalme manier voort te zetten, hierbij zijn de eerste 6 tot 8 weken cruciaal. De allerallereerste stap is samen een band opbouwen, vertrouwen is de basis, altijd! Vanuit dat vertrouwen bouw je stapje voor stapje verder: dat wat een hond normaal dient te gaan vinden in de rest van zijn leven, kan hij het beste in deze periode leren kennen, waarbij de pup kort bloot wordt gesteld aan nieuwe prikkels, maar wel voldoende tijd moet krijgen om de nieuwe ervaring in zich op te nemen en voldoende rust moet krijgen om de opgedane indrukken te verwerken. Denk in ieder geval aan wat je pup dagelijks zal gaan meemakenen en begin bij het begin, dus eerst de vertrekken waar je pup een groot deel van de tijd door zal brengen, dan de tuin en de rest van het huis en pas als dat vertrouwd is, ga je de eerste paar meter van jullie straat verkennen. Het gaat hierbij niet om snel op en neer lopen, of een volg-oefening, zelfs niet om te wandelen, maar om je pup rustig de gelegenheid te geven om te snuffelen en de omgeving in zijn eigen tempo te verkennen. Zo ga je steeds met kleine stapjes verder. Ook hier blijven rust en vertrouwen van cruciaal belang, hierdoor kan je een heel bijzondere band met je hond opbouwen.
Communicatie
De belangrijkste manier om vertrouwen en een goede band op te bouwen is een goede communicatie. Een pup spreekt nou eenmaal geen Nederlands en communiceert voornamelijk met zijn of haar lichaam. Vaak gebeurt dit op een heel subtiele manier. Het is van het grootste belang dat toekomstige eigenaren zich vantevoren verdiepen in de (lichaams)taal van honden, niet alleen om de pup te kunnen begrijpen, op te voeden en om een goede band op te bouwen, maar ook om de pup een volwaardig lid van het gezin te laten zijn.
Een aangrijpend filmpje over wat de gevolgen van miscommunicatie tussen mens en hond kunnen zijn, vind je hier. Het filmpje gaat voornamelijk over de miscommunicatie tussen kinderen en honden, maar het is natuurlijk aan de volwassenen om deze situaties te voorkomen. Voor het welzijn van onze honden is het van het allergrootste belang dat iedereen die een hond heeft, begrijpt hoe een hond zich voelt en wat hij of zij werkelijk wil zeggen. Weinig is zo erg als niet begrepen worden en er niks aan kunnen doen. En dat geldt niet alleen voor mensen, dat geldt ook voor honden. In veel opzichten zijn honden te vergelijken met mensen: het zijn sociale wezens, met hun eigen gevoelens, voorkeuren, energieniveau en intelligentie. Ook honden ervaren emoties zoals angst, blijdschap, eenzaamheid, geborgenheid, frustratie, hoop, wantrouwen, vertrouwen, depressiviteit en vreugde.
De tweede socialisatiefase
Vanaf de leeftijd van ongeveer 12 weken komt een pup in de tweede socialisatiefase en deze kenmerkt zich door het terughoudender worden van de pup en duurt tot de leeftijd van ongeveer 6 maanden. Omdat een pup in deze periode iets angstiger is, is het naar onze mening van het grootste belang dat de pup al voor aanvang van deze periode volledig vertrouwd is met zijn dagelijkse omgeving en een solide band heeft opgebouwd met zijn gezin. Dat is de veilige haven! De basis moet goed zijn!
Angstfases
Rond de leeftijd van 4 maanden kan de angst tijdelijk toenemen. Ook tussen de 8 en 10 maanden en rond de leeftijd van 18 maanden kan een dergelijke korte angstfase zich voordoen. Wat je dan het beste kan doen is niet forceren, niet dwingen, geen gekke dingen en verder even rustig aan en dat doen wat de hond wèl graag wil. Kijk naar je hond en loop weg van wat (ineens) eng is, hij geeft zelf zijn grenzen aan. Één spannende, nare ervaring in een angstfase kàn leiden tot een levenslange angst. De negatieve ervaring blijft in een angstfase namelijk extra goed bewaard in het geheugen, omdat de hond op dat moment extra alert is op gevaar. Dus, waarom zou je dit riskeren? Een angstfase is immers snel weer voorbij als alles goed verloopt.
Hondenschool
Ga niet direct naar een puppycursus, maar geef je pup eerst de tijd om te wennen aan zijn nieuwe thuis en om zich veilig te voelen in zijn nieuwe gezin. De eerste tijd is een pup bezig met te overleven zonder alles wat hem lief was en wat hij tot dan toe kende en dat terwijl hij nog maar amper een peuter is. Hij is bezig om zijn nieuwe wereld te begrijpen en om zijn weg daarin te vinden. Daarin kan jij hem helpen door hem lief te hebben, hem te laten zijn wie hij is en hem vooral niet meteen in een heel spannende situatie te brengen waaruit hij niet zomaar even weg kan.
Een goede honden”school” is belangrijk: niet gehoorzaamheid (zit, af, volg en andere commando’s), maar (zelf)vertrouwen opbouwen en samen – voor de hond – leuke dingen doen, moeten hierbij naar onze mening voorop staan.
Een puppycursus MOET goed zijn, want in het eerste half jaar van het leven van een hond wordt hij in grote lijnen gevormd. Wat de pup dan leert, in positieve zin en in nog sterkere mate in negatieve zin, bepaalt hoe de hond in het leven staat. Een puppycursus heeft daar zeker invloed op en kan het vertrouwen van een hond in zichzelf en in de rest van de wereld maken, maar helaas ook breken.
Kies voor een puppycursus met kleine groepjes, 4 pups is prima, dat geeft echt meer dan genoeg prikkels en vermijd hondenscholen waar grote groepen pups (en 8 pups is echt al veel te veel) met elkaar moeten spelen, dat is voor een aantal van de pups ècht niet leuk! En dan tot besluit: als je pup in een angstfase zit, ga dan helemaal niet naar de cursus, dat kàn te beklemmend of te overweldigend zijn.
All you need is Doodles 